Bogatym źródłem informacji o praktyce wykonawczej I połowy XIX wieku w kontekście fletu poprzecznego jest Die Kunst des Flötenspiels in theoretisch-practischer Beziehung op. 138 (Lipsk 1844). Jej autor, przez większą część zawodowego życia związany z Dreznem, jako flecista kapeli króla Saksonii Friedricha Augusta, należał do najbardziej znanych niemieckich wirtuozów fletu swojej epoki, był zarazem kompozytorem i uznanym pedagogiem. Podręcznik Fürstenaua przedstawia szczegółowo budowę i brzmienie fletów przedboehmowskich (w tym polemikę z nowym wynalazkiem Boehma). Fürstenau omawia dokładnie elementy techniki gry takie, jak postawa i układ rąk, zadęcie, ćwiczenie gam, oddech, palcowanie, artykulację, ornamentację, wibrację oddechową i palcową (oba rodzaje rozumiane jako ozdobnik) i sposób wykonywania glissand.
Szczegółowe przedstawienie treści tego podręcznika, wraz z polskimi tłumaczeniami obszernych fragmentów, znajduje się tutaj:
https://flettraverso.pl/wp-content/uploads/2020/09/Die-Kunst-des-Floetenspiels.pdf
Jest to część mojej publikacji: Kompleksowa wizja fletu romantycznego w zakresie budowy, brzmienia, techniki gry i praktyki wykonawczej według „Die Kunst des Flötenspiels in theoretisch-practischer Beziehung von A. B. Fürstenau op. 138” (Kraków 2011). Tabele chwytów, tryli, obiegników, wibracji palcowej i glissand A. B. Fürstenaua znajdują się w sekcji „Tabela chwytów – flety klapowe”.