Flety renesansowe poprzeczne i podłużne oraz lutnia – przekrojowa panorama polifonicznej XVI-wiecznej muzyki instrumentalnej, pisanej na „jakieś” instrumenty, na 2, 3, 4, 5 głosów.
IV Festiwal „Usłyszeć Architekturę”
W stronę Wersalu. Dans le goût français
Pałac Bielińskich w Otwocku Wielkim 22.09-24.09.2023
Czwarta edycja Festiwalu „Usłyszeć Architekturę”, poświęcona w całości twórczości kompozytorów francuskich, stanowi kolejny etap prezentacji stylów narodowych w muzyce minionych epok, tworząc jednocześnie kontrapunkt do poprzedniej, trzeciej odsłony Festiwalu, zatytułowanej „In modo italiano” i skoncentrowanej na barokowej muzyce włoskiej lub pisanej w stylu włoskim przez twórców działających w innych krajach Europy Zachodniej i Środkowej.
Obecna edycja Festiwalu, poszerzona do formuły trzydniowej, ułożona została zgodnie z zasadami kompozycji „szkatułkowej”: piątkowy koncert inauguracyjny i niedzielny koncert finałowy przenoszą słuchaczy na dwór królewski w Wersalu, koncentrując się na muzyce środkowego i późnego baroku z dworu Ludwika XIV oraz okresu Regencji i panowania Ludwika XV, natomiast koncert sobotni i towarzyszące mu wydarzenia prezentują słuchaczom niezwykle rzadko wykonywaną w Polsce muzykę francuskiego renesansu, a więc z okresu panowania dynastii Walezjuszy. W sobotnim programie znajdzie się również akcent średniowieczny, czyli wykład poświęcony twórczości XIV wieku, ilustrowany na żywo przykładami wykonywanymi na kopiach średniowiecznych instrumentów dętych.
Piątek 22. 09. 2023, godz. 18.00
Koncert I
Apothéoses et Concerts
W programie koncertu, wykonywanego na instrumentach historycznych i ich kopiach w niskim stroju francuskim a’=392 Hz, znajdują się skomponowane w latach 1724-25 przez François Couperina tytułowe „Apoteozy” czyli cykliczne utwory programowe dedykowane pamięci uwielbianych przez tego kompozytora wielkich twórców, a zarazem czołowych reprezentantów najważniejszych barokowych stylów narodowych: Arcangelo Corellemu (styl włoski) i Jeanowi-Baptiste Lully’emu (styl francuski), zakończone muzycznym „pojednaniem” obu stylów na mitycznym Parnasie w finałowejSonade en Trio. Programowym „Apoteozom” Couperina towarzyszą korespondujące z nimi stylistycznie i chronologicznie dwa instrumentalne koncerty Antoine’a Dornela ze zbioru Concerts de Simphonies wydanego w Paryżu w 1723 roku.
Program:
Antoine Dornel (1691 — 1765)
I Concert ze zbioru Concerts de Simphonies, Livre III [Paryż 1723]
François Couperin (1668-1733)
Le Parnasse ou l’apothéose de Corelli [Paryż 1724]
Antoine Dornel (1691 — 1765)
V Concert ze zbioru Concerts de Simphonies, Livre III [Paryż 1723]
François Couperin (1668-1733)
L’apothéose de Lully ou Concert instrumental sous le titre d’Apothéose composé à la mémoire Immortelle de l’incomparable Monsieur de Lully [Paryż, 1725]
Magdalena Pilch – flet traverso
Agnieszka Gorajska – flet traverso
Judyta Tupczyńska – skrzypce barokowe
Aleksandra Kelm– skrzypce barokowe
Justyna Młynarczyk – viola da gamba
Patrycja Domagalska-Kałuża – klawesyn
……………………………………………………………………………………………………..
Sobota 23.09.2023
Godz. 15.30
Muzyka w Palais de la Cité
Wykład ilustrowany poświęcony włoskiej i francuskiej muzyce późnego średniowiecza. Zaprezentowane zostaną repliki ówczesnych instrumentów dętych (flety podłużnej, szałamaje, dudy, piszczałka jednoręczna) oraz wykonany krótki program poświęcony XIV-wiecznym utworom instrumentalnym.
Wykonawcy:
Tomasz Dobrzański i Marek Nahajowski – średniowieczne instrumenty dęte
Godz. 16.30
Wywiad z Tomaszem Dobrzańskim – gość specjalny festiwalu, specjalizujący się w wykonawstwie muzyki średniowiecza i renesansu, wywiad prowadzi Marek Nahajowski
Godz. 18.30
Koncert II
Luwr czasów Walezjuszy
Program poświęcony został muzyce francuskiej XVI wieku, przede wszystkim powstałej w czasach panowania Franciszka I – władcy, któremu kraj nad Sekwaną zawdzięcza rozkwit renesansowej kultury i sztuki. Trzon utworów prezentowanych podczas koncertu stanowią pieśni, tańce i lutniowe intawolacje, zaczerpnięte ze zbiorów, wydawanych przez Pierre’a Attaingnanta, Jacquesa Moderne’a, Pierre’a Phalese’a i Tielmana Susato w latach 1529-1550. Spośród nich na szczególną uwagę zasługuję kompozycje wokalne, utrzymane w stylu tak zwanej chanson paryskiej. Posiadają one niezwykle zróżnicowany charakter, tak pod względem muzycznym, jak i literackim. Oprócz wyrafinowanych pieśni o tematyce miłosnej o dworskiej proweniencji i kompozycji ilustracyjnych odnajdujemy wśród nich także frywolne, quasi-ludowe utwory, komentujące styl życia średnich i niższych warstw społeczeństwa lub traktujące o urokach stołu czy alkowy. Ich autorzy – uznani ówcześnie poeci i kompozytorzy – z wdziękiem i kunsztem potrafili poruszać się tak różnorakiej materii, tworząc udane dzieła, zarówno poważne i pełne szlachetnego patosu, jak i rubaszne, służące rozrywce ówczesnego mieszczaństwa. Wiele z tych pieśni uzyskało znaczną popularność także po za granicami Francji, o czym świadczą ich liczne wersje instrumentalne. W programie zaprezentowane zostaną zarówno bardziej stonowane, francuskie utwory lutniowe, jak i późnorenesansowe, wirtuozowskie aranżacje Giovanniego Bassano na flet podłużny solo. Całość uzupełnią tańce na konsort instrumentalny z czasów Franciszka I – od poważnych pawan po ludowe branle.
Maciej Gocman – śpiew
Tomasz Dobrzański – flet podłużny
Anna Wiktoria Swoboda – lutnia
Zespół Musica Perennis:
Marek Nahajowski, Justyna Wójcikowska, Radosław Orawski – flety podłużne
……………………………………………………………………………………………………..
Niedziela 24.09.2023
15.00-16.30 zwiedzanie pałacu
Godz. 17.00
Koncert III
Les Airs de Monsieur Lambert
Marin Marais (1656-1728) V Suite e-moll [Pieces en trio, Paryż 1692]
Michel Lambert (1610-1696) Airs à une, II. III. et IV. parties avec la basse-continue [Paryż 1689]:
Trouver sur herbette
Ma bergère
Je suis aimé
D’un feu secret je me sens consumer
Jean-Féry Rebel (1666-1747) Cinquième Sonate ze zbioru Recueil de douze Sonates a II. et III. Parties avec la basse chiffrée [Paryż 1712]
(PRZERWA)
Michel Lambert (1610-1696) Airs à une, II. III. et IV. parties avec la basse-continue [Paryż 1689]:
Laissez me soupirer
Il faut morir
Ombre de mon amant
Il n’est point d’amour
Jean-Féry Rebel (1666-1747) Les charactères de la dance [Paryż 1715]
Michel Lambert (1610-1696) Airs à une, II. III. et IV. parties avec la basse-continue [Paryż 1689]:
Pour vous beaux yeux
Vos mempris chacque jour
Dialogue de la paix
Chantez, chantez petits oyseaux
Jean-Baptiste Lully (1632-1687) Passacaille z opery Armide LWV 71
Wykonawcy :
Katarzyna Bienias – sopran
Aleksandra Pawluczuk – alt
Aleksander Rewiński – tenor
Piotr Pieron – bas
Filatura di Musica w składzie:
Magdalena Pilch – flet traverso
Agnieszka Gorajska – flet traverso
Judyta Tupczyńska – skrzypce barokowe
Aleksandra Kelm– skrzypce barokowe
Justyna Młynarczyk – viola da gamba
Patrycja Domagalska-Kałuża – klawesyn
Balet dworski Cracovia Danza
Na początku sierpnia 2023 wraz z moim zespołem Filatura di Musica występuję na Festiwalu Entroterre w Bertinoro we Włoszech w ramach większego projektu Fundacji Krośnieńskiej im. Ignacego Paderewskiego, zatytułowanego „Tra l’Italia e la Confederazione polacco-lituana / Między Italią a Rzeczpospolitą”, przybliżającego polsko-włoskie związki muzyczne w ciągu XVI i XVII wieku (m.in. dzieła zamówione przez Marię Kazimierę Sobieską, canzony z Tabulatury Pelplińskiej skomponowane przez polskich i włoskich kompozytorów, w tym także artystów bezpośrednio związanych z dworem królewskim Zygmunta III Wazy ).
Duża część prezentowanego na tym koncercie repertuaru została zarejestrowana przez Filaturę w 2019 r. na płycie „Canzony znane i nieznane” (oczywiście na instrumentach historycznych, w typowym dla epoki wysokim stroju a’=466 Hz). To nagranie, zrealizowane i wydane przez RecArt (Łukasz Kurzawski), było nominowane w 2021 r. do nagrody Fryderyk w kategorii „Album Roku Muzyka Dawna” i jest nadal dostępne w całości na Spotify:
Trzyczęściowe, jednoklapowe poprzeczne flety barokowe w niskim stroju z przełomu XVII i XVIII wieku zazwyczaj kojarzone są z nazwiskiem Hotteterre, a chyba najczęściej kopiowanym przez współczesnych budowniczych tego rodzaju modelem jest flet Jeana Hotteterre’a z Grazu. Fleciści specjalizujący się w grze na „flecie traverso” zdecydowanie rzadziej sięgają po kopie nielicznych zachowanych trochę wcześniejszych trzyczęściowych konicznych instrumentów z II połowy XVII wieku, takich jak flet Richarda Haki, albo anonimowy flet zwany „Assisi” z kolekcji Biblioteca Comunale w Asyżu (por. A. Powell „The Flute”, s. 63). Od dwóch miesięcy gram na kopii tego wspaniałego instrumentu, zbudowanej przez polskiego budowniczego Grzegorza Tomaszewicza (wysokość stroju a’=392 Hz).
Na temat pochodzenia fletu „Assisi” nie ma dużo informacji (https://scholarworks.iu.edu/dspace/handle/2022/21358, s. 9-10), może został przywieziony do Włoch z Francji? A może został zbudowany jednak we Włoszech? Na „wszelki wypadek” nagrałam na nim fragment jednej z suit Pierre’a Gautiera de Marseille (1642-1696), zakładając zupełnie hipotetycznie, że Marsylia, miasto portowe, mogła być punktem „przerzutu” tego pięknego instrumentu z Francji do Włoch, a z kolei kompozytor francuski związany z Marsylią mógł mieć kontakt z instrumentami z Włoch:)))
Il Viaggio to nowa płyta założonego przeze mnie w 2019 roku konsortu renesansowych fletów poprzecznych La Viva Fiamma, występującego w składzie: Magdalena Pilch, Aleksandra Gajkowska-Swinarska, Justyna Wójcikowska, Agnieszka Gorajska, Radosław Orawski przy współpracy z Markiem Pilchem (pozytyw, regał, nagranie i montaż).
Płyta, wydana w czerwcu 2023 r. przez Ars Sonora, stanowi fonograficzny debiut zespołu i jest zapisem muzycznej podróży meandrującej w czasie i przestrzeni po transalpejskim szlaku wiodącym z północnych Włoch (Ferrara, Wenecja), poprzez kraje niemieckojęzyczne i Francję, aż do Londynu – w ciągu XVI wieku i w pierwszych latach XVII wieku.
Naszą muzyczną podróż kształtują utwory, które mogły być wykonywane na fletach lub na innych instrumentach w ciągu XVI wieku i na początku XVII wieku. Pośród nich znajdziemy zarówno czterogłosowe francuskie chansons, jak też pięciogłosowe włoskie madrygały, czterogłosowe pieśni z Manuskryptu Henryka VIII, oraz dwie solowe dyminucje instrumentalne oparte na pierwowzorach wokalnych.
W programie znalazły się również pierwsze czterogłosowe i pięciogłosowe opracowania pieśni luterańskich, pochodzące ze zbiorów Eyn geystlich Gesangk Buchleyn Johanna Waltera (I wydanie Wittenberga 1524) oraz Newe Deudsche Geistliche Gesenge Geoga Rhaua (Wittenberga 1544). Ich centralne usytuowanie wśród innych zarejestrowanych utworów koresponduje ze słynnym, pełnym ukrytych znaczeń obrazem Ambasadorowie (Die Gesandten) Hansa Holbeina Młodszego, który powstał w Londynie w 1533 roku jako portret dwóch francuskich dyplomatów przebywających wówczas na dworze Henryka VIII: Jeana de Dinteville’a i Georges’a de Selve’a. W środkowej części tego obrazu, pod lutnią, przedstawiony został umieszczony w otwartym futerale konsort fletów poprzecznych oraz tenorowa księga głosowa z Gesangk Buchleyn Waltera, otwarta na stronach z pieśniami Komm, heiliger Geist Herre Gott oraz Mensch wiltu leben seliglich, z których pierwsza została zarejestrowana na niniejszej płycie.
Muzykę stricte instrumentalną (choć bez dookreślonej instrumentacji, czyli do grania „con ogni sorte di stromenti” – jak często pisano w drukach muzycznych z przełomu XVI i XVII wieku) reprezentują dwie pary tańców (pawana i galiarda oraz almanda i saltarello) a także wielogłosowe canzony instrumentalne, w tym dwie skomponowane przez Girolama Frescobaldiego, przeznaczone już do grania z towarzyszeniem basso continuo, realizowanego na pozytywie organowym. Dochodzimy w ten sposób do pewnej symbolicznej „granicy” czyli do muzyki baroku – cylindryczne, bezklapowe flety poprzeczne w tym okresie zaczynały już wychodzić z mody, a nowy rozdział w historii instrumentu, czyli jednoklapowy, trzyczęściowy, a potem czteroczęściowy flet barokowy miał rozpocząć swój „złoty wiek” w muzyce europejskiej około pół wieku później…
Historyczne instrumenty dęte zapraszają potencjalnych kandytatów do Akademii Muzycznej w Łodzi 10 marca 2023:
FLET TRAVERSO (dr hab. Magdalena Pilch, prof. AM),
FLET PODŁUŻNY (dr hab. Marek Nahajowski, prof. AM)
OBÓJ BAROKOWY (mgr Rafael Przybyła)
10.00-10.45 audycja– mini koncert I w wykonaniu pedagogów i studentów z prezentacją dawnych instrumentów dętych, Sala 28
11.00-12.15 konsultacje – flet traverso, flet podłużny, obój barokowy, Sala 28
12.30-13.15 audycja– mini koncert II w wykonaniu pedagogów i studentów z prezentacją dawnych instrumentów dętych, Sala 28
13.15-14.00 konsultacje – flet traverso, flet podłużny, obój barokowy, Sala 28
14.30-16.00 konsultacje – flet traverso, flet podłużny, obój barokowy, Sala 17, 19
Zapraszamy również na indywidualne konsultacje w marcu i w kwietniu – można zgłaszać się poprzez konsultacje@amuz.lodz.pl albo umawiać się bezpośrednio u poszczególnych wykładowców (adresy mailowe na plakacie powyżej:). Ważna informacja: na studia pierwszego stopnia na flet traverso, flet podłużny i obój barokowy można zdawać egzaminy wstępne również na dowolnym współczesnym instrumencie dętym drewnianym (flet poprzeczny, obój, klarnet, saksofon, fagot…).
Muzyczny labirynt to pierwszy w historii łódzkiej uczelni projekt w całości poświęcony muzyce średniowiecznej. Nazwa nawiązuje do słów Johannesa de Grocheo, francuskiego teoretyka przełomu XIII i XIV wieku, który o ówczesnych estampidach – wirtuozowskich, instrumentalnych utworach solowych – pisał, że, chociaż przynależą raczej do sfery muzyki popularnej (musica vulgaris), w istocie stanowią one rodzaj dźwiękowego labiryntu, wymagającego szczególnej uwagi, tak od wykonawcy, jak i słuchacza. W analogiczny sposób wypowiadał się on także o twórczości wielogłosowej (musica mensurabilis), traktowanej jako rodzaj wyrafinowanej sztuki o charakterze intelektualnym, przeznaczonej dla odbiorców, potrafiących docenić skomplikowane sploty krzyżujących się głosów kontrapunktycznych.
Ideą programu jest zaprezentowanie obu rodzajów późnośredniowiecznych muzycznych labiryntów, a także zwrócenie uwagi na bogactwo brzmieniowe ówczesnych utworów instrumentalnych, zarówno jedno- jak i wielogłosowych. Wykonywane kompozycje zostały zaczerpnięte z dwóch źródeł. Pierwszym z nich jest XIV‑wieczny włoski manuskrypt, przechowywany obecnie w Londynie (BL 29987), zawierający, oprócz licznych kompozycji wielogłosowych, kilkanaście rozbudowanych, wirtuozowskich estampid, przeznaczonych na instrument solo, oraz równie skomplikowanych, bogato ornamentowanych tańców. Drugie źródło stanowi tak zwany manuskrypt praski (CZ-Pu XI E 9), powstały w pierwszych latach XV wieku i zawierający instrumentalne aranżacje wielogłosowych pieśni kompozytorów francuskich i włoskich okresu Ars Nova. Koncertowi towarzyszyć będą krótkie wykłady poświęcone ikonografii muzycznej średniowiecza oraz interpretacji polifonii XIV i początku XV wieku.
Musica sine littera – o interpretacji repertuaru instrumentalnego epoki Ars Nova
dr hab. Marek Nahajowski, prof. AM
Instrumenty muzyczne w ikonografii średniowiecznej. Omówienie wybranych motywów
mgr Patryk Jadczak | Instytut Historii Sztuki UŁ
wykonawcy:
program:
Der Kanzler Codex Manese (1300-1340)
Seminarium metodyczne dla nauczycieli 14-15 lutego 2023 r.
Wykład i ćwiczenia praktyczne z perspektywy flecistki „historycznej”, której nieobce jest też nauczanie na flecie współczesnym:
Jak interpretować muzykę dawną z uczniami szkół muzycznych I i II stopnia grającymi na współczesnych instrumentach dętych? Teoretyczno-praktyczny przewodnik dla uczniów i nauczycieli.
9.45 Rozpoczęcie sesji, powitanie uczestników
10.00 -10.45 dr hab. Magdalena Pilch, prof. AM Łódź, wykład Flet traverso – nie tylko barok!!! Historyczne flety poprzeczne między średniowieczem i romantyzmem
11.00-11.30 dr Karolina Zych, AM Poznań, wykład Tworzenie własnych kadencji solowych w kontekście szkół fletowych (i nie tylko) z XVIII wieku
11.30-13.00 dr Karolina Zych – zajęcia praktyczne
13.00-14.00 PRZERWA
14.00-14.30 dr Maja Miro, AM Gdańsk Lęk przed pustką. Jak wykorzystać historyczny repertuar fletowy do uczenia się improwizacji?
14.30-16.00 dr Maja Miro – zajęcia praktyczne
16.00-18.00 PRZERWA
18.15. Koncert EN TRIO
Maja Miro, Magdalena Pilch, Karolina Zych -historyczne flety poprzeczne