Chwyty podane w tej tabeli są odpowiednie dla większości poprzecznych fletów barokowych z jedną klapą. W niektórych przypadkach konieczne są niewielkie modyfikacje, zwłaszcza w zakresie kierunku korekty intonacji (poprzez formowanie i ukierunkowanie strumienia powietrza, a także poprzez odkręcanie na zewnątrz i przechylanie w kierunku do ust otworu zadęciowego).
Warto zwrócić uwagę na to, że w większości przypadków posługujemy się odrębnymi chwytami dla bemoli i krzyżyków – bez zamiany enharmonicznej, z wyraźną tendencją do niższego intonowania dźwięków podwyższonych krzyżykami i wyższego intonowania ich „odpowiedników” obniżonych bemolami: fis będzie niższe od ges, gis niższe od as itd. Nie należy stosować tych chwytów wymiennie, bo to są inne dźwięki! Czyli nie gramy ais zamiast b, as zamiast gis itd.
Tabela znajduje się tutaj:
http://flettraverso.pl/wp-content/uploads/2020/09/tabela-barokowa.pdf
Początkujący flecista „barokowy” po zapoznaniu się z tabelą chwytów powinien również przestudiować starannie zagadnienie wykonywania tryli, ponieważ wiele z nich, ze względu na niewygodę palcowania, nie da się wykonać przy użyciu zwykłych chwytów, a więc wymagają one zastosowania specjalnej aplikatury. Spośród znanych historycznych tabel tryli na flet jednoklapowy pod względem dokładności i kompletności wyróżnia się ta, którą opracował Lewis Granom w podręczniku Plain and Easy Instructions for Playing on the German-Flute (Londyn 1770):
http://flettraverso.pl/wp-content/uploads/2020/09/Granom.pdf